Şûh-i Sitemkâr

Mutluluk nasıl birşey gel beraber görelim,
Karınca inadında, mutluluk öyle birşey.
Gözlerde çiçek açan baharları derelim,
Kelebek kanadında, mutluluk öyle birşey.


Gönüldeki yaralar damla damla kanarken,
Nûr-u mâhperisini ah edip de anarken.
Tutuşan sineleri için için yanarken,
Bir ömür miâdında, mutluluk öyle birşey.


Serendib bağlarının sanarsın ki gül tası,
Ne endaze'ye gelir, ne bulunur tartısı.
Birbirini ağdırmaz ikisinin ortası,
Zehirle bal tadında, mutluluk öyle birşey.


Dönülmeze gidecek kervanlara sorduğu,
Hâlini arzederken divânında durduğu.
Gecenin son deminde hayâlini kurduğu,
Sevgilinin yâdında, mutluluk öyle birşey.


Doğarken ağlayanlar bir kez olsun gülüp de,
İdâm sehpalarına bile bile gelip de.
Şûh-i sitemkâr'ını gönülçelen bilip de,
Dil-rübâ'nın adında, mutluluk öyle birşey.


Bu aşka adanırken bir mum gibi erimek,
Ebedi âlem için toprak olup çürümek.
Şem'ine muhtaç olup ateşlerde yürümek,
Pervaneymiş od'unda, mutluluk öyle birşey.