Şukela Soğuğu

'Aklımı donduran ardımda barutun son nefesi
Özenin dedim perde istemeyen cam stepnelere...'

Şimdi;
Kalbur altı zamanlara gebe/
Hançerede bozuk düğümler/ki
Biliyorum saçlarından kına rüzgârları geçecek
Ve bir teşneye akacak ceninler
Mart karı mıydı?
Zemheri ayazı mı?
Anımsamam/

Şunu çok net hatırlarım
Sözcükler donuyordu zamanda
Şiirler adam etmeden adamı/
Adam olmuştu aklı evveller...
Som altından taç giydirildi
Karşı kaldırımdaki
Aksakallı çingeneye/

Sevmek!
Gerisin geri yük mü? Acep
Âdem olan âdeme...
Şukela sancıdaydı kuşlar
Bir dokunmaya görsün
Yol istifi yemlere
Ayılar...

Ve...
Buzluk zeminlerde
Balık telaşı üşengeç kedilerin
Titrek zamanlar gizli
Patilerinde...

İşte;
Anlamsızlığa anlam katar bu eller
Ne zaman kavga biter soyutlanırım şiirden
Kalbim bir alaza çer ağ olana kadar/
Sizleyim...