Sükutu Mesken Kıldım Kalbime Ben

dünü bugüne sakladım yarınlar senli olsun diye
bugün dün olduğunda sayıkladıysamda seni
kuytulara gizlense de kalbinin bir yerlerinde ben
seni zamana sakladım zaman kıyamete kadar sonsuzdur diye
sükutu mesken kıldım kalbime ben
sabırsızlıkla yıkmayım diye kalbimde seni
bir sevda yazdım kalbime kalbimde gülüşün var diye
kalbimi acıtan şarkılarda kızdıysamda yoksun diye
acılar hafifler belki diye yokluğunda sevdama sardım seni
bazen katil olmak istiyorum ben
yüreğimle olmazlarını katledebiliyim diye
bekliyorum kalbimdeki senle seni
artık kalbinde olmasam da ben
bekliyorum bir gün gelirsin diye
ne beklentiler gider ne de umutlar ben severken seni
aşk adına papatya diktim ben
aşk sonsuzdur diye
ne dünler geri geliyor ne de budünler dünlere karıştığında sen
ne umutlar tükeniyor ne de umutları doğuran gün doğumları kalbimdeyken sen
ben yaşadığım için mi tükenmiyosun kalbimde sen
yoksa kalbimde olduğun için mi yaşıyorum hala ben
bilmiyorum
tek bildiğim nefes aldıkça seni seveceğim aşk sonsuzdur diye
sükutu mesken kıldım kalbime ben
kalbimde sen varsın diye