Sulanmamış Şiirler
Kırıldı sulanmamış şiirin kuruyan dalları
Savruldu mısralar
Başını aldı avuçlarına
Seni düşündü sonbahar
Kışları sert geçen sırtına
Bahar gömleği giydi
Ön düğmelerine uğur böceği
Kollarında portakal bahçeleri
Manşetlerine kelebekler kondu
Sağ döşünü gelincikler istila etti
Sol döşünü zimmetine geçirdi kır çiçekleri
Yakasında patlayınca gonca çığlıklar
Kendine geldi
Sırtından senin sarıldığını düşünen
Sonbahar
Üşüyorum
Kucağımda ki kurumuş şiirleri yaktırma
Gel sırtımdan sarıl bana
her şey ümitle yaşar ümit varsa yaşam vardır bir yerlerden hayata tutunmak gerekir Tebrik ederim saygılar sunarım