Sularıma Gömdüm Özlerken

açılan yaraya tuzlu su iyi gelir
sen yaramın ilacı olunca daha azdı yüreğimin h/anları

kuruyan yaralar ağrılı sancıya dönerdi
özlediğim her vakit içime gömdüm
sen görmez rüyalarına kaldığın gecelerde

som ağızlara davul dümbelek kar bildiğin
sazlı sözlü düşlerin perdesi gözlerine k/anardım

hızla giden kıratın dört nala kuşattığın ruhuma dolanır
hızlı giden atın ardında kalan öksüz gecelerim

yalan dolana kalınca zor olan geride bırakılan
anılarımla dip kuyuya düşen yalnızlıklar kar bildiğin
son asrın çeyreğine kalan umut yüklü sevdam

sen yarımdın içimde bendim yanında tamamlayan
dolanan ruhumla kala kaldım içimdeki yaranla...

sonra yürüdüm ardında kayıp olan bir yaşamın sonunda
seni içimde yaşadım
sen bilir miydin?
acaba..!

gecelerim sensizliğe oynardı
gündüzüm içimde sessizlik dolardı
ama sen yoktun

emekten sevgiden
ellerine dolanan pamuklu şeker yercesine ağız dadın da
özlediğin kadar sevildiğin varken yokluğunda
karlar yağdı yüreğimin sıcaklığına

sevdiğin kadardı hasretine kala kaldım yol yorgunu sevdalara
bir selam iki öpücük kondurdum tahlimin öksüz k/alışına

ağzıma bıçak açmayan susuşum sabır taşıydı
her bahar çiçekli gül kokunla...
susamışçasına özlerken sularıma gömdüm


23*07*12*karataş