Sümela Yıkılır Üzerime

Ayaklarına
Sarıldığım hayat
Bağcıkların düğüm olmuş

Gökyüzü yorgun
Kanatlar çelmeye takılmış
Yağmurları yutkunuyor kuşların

Unuttum
Çocukluğunu uçurtmanın
Büyümedim de mavi göğsünde

Onlarca türküden
Hangisiydi beni duyan
Hangi rüzgarındı yere vuran

Filiz filiz oldum da
Yıkılır sümela üzerime
Kalbim daralıyor neredesin

Ne kulak kaldı ne göz
İçimde şahlanmış at gibi
Şakaklarımda koşuyor sabrın

Şiir oldum
Ufukları böldüm
Adını umut yazdım
Alamadım aşkın hazzını
Yoramadım aklımın ilmini

Ayaklarına
Sarıldığım ey hayat
Güneşin sağır olmuş
Gecelere üşüyor sözlerim