Süngü

son kibrit çöpüydü
sönük bir sigaranın peşinden koşan suya


deniz de yandı
sönerken Zühre


akıl karıştı
deli oyunlarında
ve bebek gibi ağlayınca poyraz


sindi şehir kokuları
ipsiz sapsız
zamansız yağmurlardan


üryan yakalandı
puşt bulutlara
göç kuşları


düştüler
zemherinin kucağına
kanatları kırılırken ayazda


süngüsü çekildi nefesin
son defa


sıvanası ıslak
o cigarada...