Şunlar ki Benim Diyen

Çoğuları geldiler
İpeklerle kürklerle,
Dağıldılar gittiler
Yensiz gömleklerle.

Vara yoğa baktılar
Günahları çoktur çok,
Toprağa karıştılar,
Külleri yoktur yok.

Şunlar ki benim diyen
Gör n'oldu tenleri,
Altını pek çok seven
Savruldu hazneleri.

Canlarından bezdiler
Felek yanılmış olur,
Bin bir derde düştüler,
Ölüm övünür durur.

Her neyi yaptılarsa
Cabaları boştur boş,
Hayli kazandılarsa,
Varislere hoştur hoş.

YANİ der ki şunu bil
Vaktin harcama yana,
Hepisin ölümlü bil,
Derman olmazdır sana.

IOANNIS BOZIKIS

Bir Boğaz Vakti

Atina – 2005

ISBN: 960-630-777-8