Şüpheli Değil Tanık Olarak İlgilenmekteyim

'Sempatik bir gülümsemeyse içimdeki çocuk aklım
Müthiş bir potansiyeli olduğunu düşünüyorum'

Öğrenmek istediğim nedir?
Yaşadığım korkuyu düşünürsek,
Gerçek bir duygudaşlık kurmak isteğim mi!
Bunu bakışlarımda görebildi zaten


Ona karşı ilgimin,
Odak noktası bu mu yoksa!
Oysa çırılçıplak yeni doğmuş bir çocuk
Her gece içimde soluyor
Dokundukça yaşam kokan
Ritmin ahengine sesini kaptırmış
Çözemiyor gizlenmişken düş ıslağını
Suskunluğunun da peltek doğal bir yeteneği var
Aynı zamanda iyi bir dinleyici
Dikkatini tümüyle verdiğinde,
Kendini harika bir şekilde ifade edebiliyor
Sıkıysa yanına yaklaşıp
Bir şeyler sormaya yelten
Tersliyor adeta
Ciddi bakışlarını kağıda dikerek
Şifresini sergilemeden düşüncemin
Önüme eğdiriyor
Çözmesine çözerim de, çokça irdelemeden
Alfabetik karmaşada iç dünyamı yaşatarak
Bu rahatsız edici görünse de
Hayatıma kattığı önemsiz bir incelik
Fark etmeyi nasıl reddettiğim
Belki bu onun için gayet normal...
Kendimle özel olarak ilgilendiğimi fark edince,
Özür diler gibi bir hareket yapıp
Emanet bir çocuğun bakışlarınla aldatmaya kalkışıyor
Hareketlerinde ciddi bir kararlılık
Bir adım geriler ve başımı hafifçe yana eğer
Takdir ettiği bir eserin
Ya da tablonun önünde dururmuş gibi...
Çalışmalarımı takip eder
Ve birçoğunu da okur ama yorum bırakamaz
Ses tonu
İlgisizlik ve düşmanlık arası bir yerlerde...
Böyle davranmayı
Neden alışkanlık haline getirdiğini
Asla tam olarak anlamış değilim
Yüzünü hızla kendime doğru çevirir
Ve sanki afallamış gibi
Bir an boş boş baktığım olur
Ama evet,
Biliyor musun küçüğüm
Hayal gücüm uzandığ yalnızlığımın
İşin en tatsız tarafı
Önümüzde uzun ve kararlı bir yolun olduğunu
Söylemeye gerek yok
İçimdeki çocuk
Sınırlarımı belli bir yere kadar
zorlayabileceğini biliyorsun!
Bilirsin elbette
Bu gerçekliğe ayak uydurmalı
Canını sıkıyormuş gibi başımı iki yana sallasan da...
Yine o bildik sıkışma
Göğsümde şu an, hissediyor musun?
Başımı kaldırıp sandalyemde
Kımıldamadan dimdik otursam
Yaşlandığımı düşünmeden
Geçen her saniyenin tik taklarını dinleyerek

'Gösterişsiz ve sıradan olanlar için kolay
Dış görünüşüme sırf sen için özen gösteriyorum
Her şeyin yolunda gitmesini sağlayabilecek misin?'

Taşkın ve coşkulu bir heyecan hissettiklerim
Leziz bir şarap gibi
Ama bunun da ötesinde
Çelik gibi bir kararlılığı olan
Gerçek bir arkadaş diyebileceğim bir tanık
Hakkımdaki endişelerimi bilen,
Beni korumak adına yaptıkları
Gayet açık bir şekilde anlayabilirim
İçimdeki kederin boyutunu
Bir tek bu küçük kavrayabilir
Girmesine izin verdiğim yegane odanın,
Yüreğim olduğunu bilir
Gerisi zaten onun için konfor ve boşluk


Bu teklifi aldığımda,
Etrafıma ördüğüm dikenli tellerin arasından
Bir şekilde geçi vermiş
Duruma el koymuş, her şeyi ayarlamış
Kendim bile bir süre önce,
Emin olabilmişim
Henüz ilk çiçeklerimi açarken
Bunu biricik üstünlüğüm gibi
Bir kenara ayırmışım

Şüpheli değil tanık olarak ilgilenmekteyim
Özür dilerim ama biraz şımarık olabilirsin
Bir sürü anı aklımda...
Samimi bir sıcaklıkla gülümseyişim bu yüzden

Hafiften gücendiğim aklına gelir mi?
Eğer böyle düşünmene sebep olduysam
Özür dilerim
İçgüdüme hesap soramadığım onca şey...
Neredeyse tuhaf göz kapaklarım eylemde
Bunu engelleyemem rızam ekleyen
Bir tür haneye tecavüz duygusu mu yaşadığım
En azından doğru kararları verebilen
Biri gibi görünüyorsun
Sürekli kararlarımı erteleme eğiliminde olmam da bu yüzden
Hayatın Kokusu,
Zindeliğin Kokusu budur işte
Resmimi çiziyorsun ÇOCUK ...

-ŞİİRİMİ GÜNÜN İNCİLERİNE LAYIK GÖREN DEĞERLİ SEÇKİ KULUNA SONSUZ TEŞEKKÜRLER-