Süreyya

Yokluğun çöllerdi ben alıştım Süreyya

Mecnunlar meclisine karıştım Süreyya

Sözcükler vardı düşmandılar hasımdılar

Sevdanın hürmetine barıştım Süreyya

Kalbim mi çok özledi ben mi çok özledim

Gündüzü gece ettim yarıştım Süreyya

Öyle ağır geldi ki  kendime feryadım

Figanımı sensizlikle bölüştüm Süreyya