Sürgün

Sürgün...


Yalnızlık benim için garip bir gelenek
duvarlara yazdığım hecelerim gibi
esaret günlerden kalma bir sessizlik

Sürekli süresiz sürgünlerden kalma
bir mücadele geleneksel yalnızlık
bir mücadele yalnızlık garip gelenek


Yalnızlık bir deniz ve burada bitiyor
bulutları taşıyan yakut gökyüzünde
begonyaları büyüten yağmurlarda

Yalnızlık eski bir alışkanlık yalnızlık
cebeleşen bir kurşunun belirli mevziye
fırlayan kuytularda uykusuz yalnızlığı


Yalnızlık kırk yıllık hasretimin goncası
gözlerimden geçmiş kırk yaralı körfez
kırk kanadı kırık vurulmuş melek gibi...


...Burada
geleneksel
hale gelerek
deniz sensiz
başka bir mavilik
burada deniz bitiyor
gökyüzü başlıyor
uçsuz bucaksız derinlik
kızıl bir dolunay ile birlikte

Martılar dönüyor son kıyıda
üzerimde martılar dönüyorlar
burada sessizlik bitiyor
yalnızlık başlıyor uçsuz bucaksız
derin ve geleneksel bir yalnızlık

Rüzgarla süregelen sürgün gelenek
mehtap düşerken kuytularda yalnızlık
uyku uykusuz gökyüzü birlikte yoğunluk
gökyüzü yorgun uykusuz gecelerimde
yalnızlık... Sürgün...





Suskun//