Sürgün

Sürgün yedim yüreğinden
Saldın beni çok uzaklara şimdiden
Ben yoruldum bu yürek harbinden
Senden kopamam Ki kendimi unutmuşken

Hiçbir kaderde yazmaz verdiğin bu sürgün
Sen üzülme diye kalbimi ikiye böldüm
Sen benim nefesimdin, Sensiz iki adım öteye gidemezdim
Ama verdiğin bu sürgünle dünyama doldu birçok hüzün

Sensiz bu saf kalbi kelepçeledim
Hiçbir yere gidemez oldu dizlerim
Sil bu sürgünü tekrar al beni kalbine
Seviyorum seni yaksan da beni kor ateşlerde