Sürgün Aşklar

Sürgün de ki hayatlarımız,
Kaybettiklerimizin hüznün de
Çoğalıyor acılarımız,yitirirken geçmişi
Birlikteliğimizin tanıkları
Gidiyor birer ,birer yalnızlığımızı bırakıp bize.
Şahitsiz akacak sevgimiz, zamandan dehlize
Unutulacak
Unutturacak...
Zaman...

Ne acıydı kaybetmek
Mahur besteler çalarken
Atilla ilhan?ı,
Müjgan'la biz ağlaşırız
Bundan sonra biz
Vedalaşırız...

Barış manço da yol eyler
Sakız hanım,Mahur bey ve nice nağmeler
Siyah beyaz filimler
Yok artık sinema kuşakların da
Ümit yaşarsız tadı yok
Çok büyük aşkların da

Kaybettiklerimizle yandık
Ayrıldık,
Bir dem sürgün kaldık
Kaybettiklerimizle her gün biraz daha
Ağladık
Ağlaştık...

Çoğalıyor acılarımız her gün biraz daha
Gidiyor elimizden can verdiğimiz
Hatıralar...
Gidince bizden can dostlar
Daha da yorar oldu ellerimizi
Gidişler ve sonlar
Daha anlaşılmaz olmuş sözlerimiz
Yok artık yaşanmışlıklar
Yılların cezası mı ?
Düşmüş bu aklar
Sürgüne atılmakmış
Yalnızlıklar...
Kaybettiklerimizmiş gerçek
Acılar...

Bu dünyada
Bu dünyada
Hayat bu dünyada
yeni doğuşa sebeptir
Sancılar
Sürgün hayatlar da.



15 yıl önce Atilla İlhan ve Ümit Yaşar Oğuzcan şiirlerinin notlara yazıldığı ve Barış Manço dan şarkıların dinletildiği ayrı kalınmış ,kaldırılmış bir bir aşka ithafen yazılmıştır.