Sürgün Gözlerin

Bir aşk mabedinden sanki ayrılmış
Bu kalbi üzecek sürgün gözlerin
Kâh ceylan kâh kumru... geçti yanımdan
Bir ümit vermedi bir gün gözlerin

Rengini bilmezdim bakışı nardı
Değdiği taş olsa tutar kanardı
Kirpiginde yaman bulutlar vardı
Fırtına öncesi durgun gözlerin

Karşımda büyülü şehirdir durur
Kirpigi değmeyen ırmaklar kurur
Bir tay gibi ardından koşturur
Nefessiz kaldığım yorgun gözlerin

Kalbimin içine sessizce aktı
Sonra alevlenecek kıvılcım çaktı
Beni denizde soluksuz bıraktı
Zıpkına benzeyen vurgun gözlerin