Sürgün Şehir

Çöktü yine üstüme gecenin karanlığı
Yıldızları kurşuna dizer dizer ağlarım
Kabullenmiyor gönlüm zamansız ayrılığı
Gülmeyen kaderime kızar kızar ağlarım

Doğduğum günden beri hep böyle yorgunum ben
Kaybettim tüm neşemi günlerdir durgunum ben
Mutluluk denen şehrin köyüne sürgünüm ben
Kıraç boskırlarında gezer gezer ağlarım

Ne menekşe ne Nergiz nede açtı güllerim
Ne yapraga dokundum ne dal tuttu ellerim
Matem var yüreğimde sustu gönül dillerim
Ağzımdaki dilimi ezer ezer ağlarım

Zannetmeyin cahilim yada yeni yetme saf
Susarsam suç oluyor konuşursam büyük gaf
Kader mahkumuyum ben uğramaz ki bana af
Yanaklarımdan yaşı süzer süzer ağlarım

Otuz iki dişimi sıka sıka çürüttüm
Çektiğim ahlar ile yürek yağım erittim
İçime ata ata ciğerimi çürüttüm
Cerrah kapılarında sızar sızar ağlarım

Kederle nikahlıyım mutluluğa hasretim
Boyumu bile aştı bu yazgıma nefretim
Hem dünyam ziyan oldu hemde yazık ahretim
Bedenimde ki candan bezer bezer ağlarım

Feryat etsem ne fayda duyulmuyor ki ünüm
Geleceğe teminat geçmişte kalan dünüm
Samyeli olsam bile belli mi sanki yönüm
Deli poyrazlar gibi tozar tozar ağlarım



.S.SAMYELİ



''AĞLAMAK İSTİYORUM '' Adlı şiiri ile bana ilham veren

Sevgili Harun Yiğit kardeşime teşekkürü bir borç bilirim.