Sürgün Yara

yüreğimin uzak ülkesi,
kimi sarsam, sana benziyor sevgim
ve ne zaman çekilse bulutlar arştan
sana çalıyor rengi şu koca gök kubbenin
şu kanat açıp gider kuşlar, sana benziyor.

akıp giden bir dere misal, duvarda takvim, takvimde zaman
zamanla yitirilenler, yitirilip kalanlar
kalıp da olmayanlar, olmayıp da olmuşcasına duranlar
ve durdurulamayan ne varsa, sana benziyor.

önüm ardım bir yığın elveda,
dilimde sustuklarım, aklımda adın eskimeyen bir türkü
avucuma aldığım sıcak çay bardağı, sana benziyor
ruhu ısıtan ne varsa...

ah yüreğimin kopuk parçası,
işte öykümüz; kendimden kaçarken, biz seninle çarpıştık
aceleden fark etmedin beni, gittin
dikkatim o yöne dağıldı ve toplayamadım bir daha.

işte o gün bu gündür
kalbi acıtan ne varsa, hepsi sana benziyor.

içim saçılmış yokluğuna, sereserpe
hayat belki de bu yüzden seni bana unutturmuyor.