Sürgünde

bulutsuz ve yıldızsız
bir gecenin çekiminde
soluduğum çiğler
alnımda birikir
damla damla

kır çiçekleri
acaba nasıl durur
böylesi bir gecede
ortalarında çömelmişim
ve merak ediyorum şimdi

kaç milyar dünya varsa etrafımda
benim ki bir tane
yemin ederim
ya senin ki
bilmem de, merak ederim bazen

her bedende gömülen bir dünya
göçer bedenle birlikte
ve dönmez geriye
alsakta saatleri geriye
geri gelmez, bazı şeyler var

ve konuşurum kendime
ve nereye kadar
konuşacağım
içimde sönen yıldızlar var oysa
sessiz sessiz, gösterişsiz

kırmızı bir gravat
vardı doladığım boynuma, bir zamanlar
bir sevgili gibi
şimdi dolapta duruyor
öylece... bir yabancı

hafızası olmayan su misali
akıp gidiyoruz
oysa bir sümüklüböcek olsam
yaldızlar bırakırdım ardımda
bense bilmiyorum

bileklerimde pijamam
küçük küçük adımlar atsam
annemin peşinde
bir ördeğin yavrusu kadar
şapşal ve de mutlu

yeni bir renge heyecanlanan ben
gökkuşaklarına inanmaz oldum zamanla
kuşaklardan kuşaklara
kalan tek mirasımız mıydı bu
sanki, ya da yanılıyorum kimbilir

bir büyülü kokudur aradığım hâlâ
o çimenlerde bıraktığım
bir daha dönüpte geriye
uzanamadığım
ağıt yakıyorum şimdi

ve her çocukta yeniden doğuyorum
dünyaya
ah çocuklar, çocuklarım
inan kendi başımı koklar gibi
okşuyorum saçlarını

09.06.2012