Sürmenaj Notları II.

yüreğimle satranç oynayan sevgili
aşk mat dedi
iyi de O hep terk ederken
aşk mattı ki...




düşmüşler şehrinin
bir sevenim olsa çiçeği
daha henüz yapraklarını dökmüş
ölü gibi bakıyor
çatlağından kan sızan vazoda

künyesinde yazılı adından
daha da güzel kaderi var aslında
keşke biri onu koklasa
ve dünyadaki bütün sabahlar gözüme doğsa

yaş haddinden emekli olmuş bir hece
eksiltmek için siliyor hayatı
dinledikçe ürperten güftesini
kurşunî bir parıltı dağılıyor
sûretin yalan çizgilerine

oysa ne çok susamışlığı var umudun
hiçbir imge saklamazken kapalı doğruları
açık yanlışa uzanan birkaç karanlık işaretten ibaret
ölüm
kendini takipten korkan hayatta

çarpık izler bırakıyor aklımın gözleri
aramızda duruyor siyah ve beyazın sözleri
huzurun yolunda aldanmış zaferle kutsuyor bedeni

çoğalan her şey de azalan tek gerçek
ıssız bir limanda aşk'ı sebep bilenlerle düşüyor geceye
ay henüz kimse için küçülmemiş
ve ümitsiz yıldızların peşinde
dilenmemiş dillerde

ihram kadar beyaz olmayı bilenler
vuslatın karası kadar acı içinde

içinden yeni bir kendin çıkar gibi bekler beni
yalan yanlış dikilmiş tekrarlardan
herkesin üzerine bol gelen bir hayatı vardır
yada evvelinden daraltılmış ruhu
ve kazanmış görünürken
ve saati akarken gitmelerin eşsiz heyecanıyla
onun gözleriyle bir kez daha görebilmek için aşk'ı

ne varsa şimdi unutmaktır
zamanın geçmişinde yazılı olanı...


alicengizoyunu

(...sen diye çekiliyor içimdeki tanrı, kendi yalnızlığına...üşüyorum...)