Sürrealite Tablosu
Resmini sayıklar son kalan renkleriyle
Meçhul virane zihnim
Çizemem günahkar yüzümü yanına
Tükendi renkler
Bizimkisi bir sürrealite tablosu
Aşkın rengi kırmızı
Aldılar tüm renkleri elimden!
Siyah beyaz olsa olmaz mı?
Beş para etmez sürrealite tablosu!
Güneşim gitti ayaklarına dolanarak
Penceremi aydınlatan ay
Kalkmadı secdesinden
Gecenin mabedi çok kalabalık
Meğer herkes aşıkmış
Renkler uçup gitti
Kaldı sadece kırık kalem
Şimdi yeni bir resim gerek!
Ne yazık ki kara kalem
Olsun sevmenin rengi olmaz
Çizilsin gönlüme her ne yaşamışsak
Yeter ki gülüşün nakşedilsin gönlüme
Renksiz olsa da
Sonra gerçekleşsin
Ciğerimi yakan dileğin
Dürülsün senaryom
Son bulsun siyah beyaz filmim
Ve yırtılsın
Beş para etmez sürrealite tablosu!
'sürrealite tablosu' başlikli bir şiirin içeriğide başliğina uymali idi bence evt,basit anlatimli yormayan bir şiir işte bu sürrealite değil picasso bünyamin diyim ben şaire biraz espiri katayim kabul ederse..
şiir kutsandi şairi yarin ART cafede kahvesini içebilir.)