Sus

Sabahları sensizliğin umutsuzluğuyla uyanıyorum ya güne
Peki sende uyanıyormusun umutsuzca
Ben seni gördüğümde kalbim çıkıcak gibi oluyor sanki
Peki sende de öyle oluyormu
Bu gün gördüm seni çok muyluydun bensizken
İçimde seni öldürmeye çalıştım
Damarlarım kazındı
Yine dopdolu oldu gözlerim
Yine bilinmezliğin içine adımımı attım
Ve sen yine mutlusun
Ve sen yine yoksun
Boğazım düğümlendi
Nefes alamadım
Beynim hep ikilemde kaldı
Kalbim ise çelişkide
Sus diyorum
Sus yüreğim
Sus kalbim
Sus aklım
Sus beynim sus
Ben değişicem artık
İyi olucam hemde eskisinden daha iyi
Gururum daima yerinde olucak
Yenilmiycem işte senin yokluğuna
Bu aşk bemi yaktı ya
Dilerim ki sende yan
Anlamımı aldı ya içimi boşalttı ya
Sonunda beni karanlığa itti ya
Çok karanlıktayım
Çık artık umutsuzluğumdan
Git artık hayatımdan
İstiyorum ki güneş doğsun artık
Güneş doğduğunda yeni güne yeni benle merhaba demek istiyorum sensizliğe