Sus Payında Şahıs Zamirleri
ben ve sen ve hiçbir an biz olamadıklarımız
toplasan susar...
yorgun imbat esintileri vurdukça
göz mercanlarıma
içimin yavruağzı
saklambaç oynayan gün ışığı misali
dışıma yansır kiralık umutlarla
iki yana açık kollarımın doğusunu batısını
ayıran üzerine kilim kilim ölüler asılı duvar
enkaz menekşeleri büyütür
sen ve o ve hep siz olabildikleriniz
toplasan susar şiirler...
gündüzün tuzlu nefesinin buğuladığı
ne trenler yol aldı şafak köprülerinden
bulut bulut açılandı ruhumuza gök
salkım söğüt çıplak şarkılar tutuldu
ay ışığının gölgesinden
kaybolmak
hiçlenmek
belirsizleşmek
tanımsızlaşmak
...
ben ve yalnızlık ve bazen bazen biz
toplasan susar şiirler kabuklarına...
değirmenlere karşı verdiğimiz neticesiz mücadele
-
ben ve sen asla biz olamayacaklarımız
sus payı bırakıyor yağmurlarla
hükmü ağır müebbet şahıs zamirlerine
toplasan susar şiirler kabuklarına çekilerek
hadi topla harf kırıklarını
Suskunluk kırıldığında, son nefes verilecektir.
Geç kalmış bir tebriği kabuk buyurun. 😙
kardeşime kocaman tebrikler herzaman ki gibi harikaydı👍👍👍
Duygusuyla kurgusuyla güzel bir şiirdi hak ettiği yerde olması da ayrı bir güzellik Emeği geçenlere teşekkürler Saygılar
Seçici kurula ve okuyarak, yorumlayarak şiire ortak olan herkese teşekkürlerimle...
Ne çok kırgın susmalar var şiirlerde...
Neyseki şiirin sesi burdayım diyecek kadar yüksek...
Kutlarım günün şiirini ve değerli şairini...