Sus Ufaklık

Sus ufaklık
İçime sen kaçar kenetlenirim.
Bakma öyle mahzun mahzun
Dostlarımla da buluşturmaya çalışma
Ben sen değilim ki artık!

Ne olur ufaklık ağlama
Boğaziçi köprüsünden bana kadar uzandı dertlerin
Ne olur ağlama...
Sen çocuksun.
Gül, eğlen ve oyna.
Ama beni kendine
Kendini bana çekmeye çalışma
Ben sen olamam ki artık!

Anneni sar ufaklık
Anneni sar ve sev
Babanı da sev babanı da sar
Sevgiyle sarıl seni seven insanlara
Büyüdükçe sarılmayı unutuyor aslım
Ben sende değilim, farklıyım!
Sevdiğini söylemekten utanma ufaklık
Sakın düşünme sevilmeyeceğini,
Sana öğretmediler ama ben öğrendim
Verdiğin kadarını alırmışsın hayattan...
Haydi, şimdi gülümse!
Dostlarına, can yoldaşlarına ve bana sarıl
Aynadaki aksim bile seni değil;
Yalnızlığımın gölgesini taşıyor.
Ağlıyorum ufaklık,
Şimdi sen merhemini bana taşı!