''sus'adım''

Bildiğim bütün alfabe adındaki harflerden ibaretti,
gözyaşım olup,damla damla düştün yanağıma.
Ne olur,çalma ömrümden gülüşlerini,
hep eksik kaldı kahkahalarım çığlıklarımın arasında.
Sen yine karanlıklara saklan sevgili,
ben yine gözlerimde bir avuç güneşle gelirim sana.
Sevdim işte, ne ötesi var nede berisi
ne kadar ah dilesem,o kadar az kalır yokluğuna.

Kaç defa boyadımsa umudun rengine düşlerimi
o kadar,gönlümde nedeni olmayan hüzünler gizledim.
İzledikçe yokoluşumun izdüşümünde gidişini,
anladım ki, yalnızca eskicisi kaybolmazmış bir kentin.
Sen hiç gördün mü hayallerini satan birini ?
hiç daldı mı sebepsizce boş pencereye gözlerin.
Aşkı hep satırlarda sevdin sen sadece sevgili,
meğer benim ^ömür verdiğimmiş^ senin aşk bildiğin.

Ben ağlarken ıslanmadı ki senin yüreğin,
bu yüzdendir her bir damla yaşım yetim.
Devir aynı devirdi, zaman aynı zaman,
şimdi soruyorum sevgili...YA SEVDAN ??
Cümlelerim kısık artık,kelimelerim yorgun,
susuyorsam,bilki gülüşlerine sığındığımdan.
Öyle bir sihirbazsın ki yüreğinde kayboldum,
yalancı sevgili,hani aşk çıkaracaktın şapkandan.

Sen benim hayata bakış açım oldun da,
ben senin hiçbirşeyin olamadım ona yanarım.
Yaslanmak varken koca bir ömür omuzunda,
sadece payına düşen mevsimlik bir zamandım.
Hiçbir düş uzak kalmadı suretin kadar bana,
hiçbir deniz,sahibi değildi büyük balıkların.
Geceye bölünmüş özlemlerim oldu kahreden yokluğunda,
ama ben,olmadığın hiçbir tebessümde hep hükümsüz kaldım...