Suskun Bir Yürek

'' SUSKUN BİR YÜREK, yere değen bakışlarımız_''
içimde , tam dilimin ucuna kadar gelmiş,
yani parmagımın tam ucunda , hakim olmaya calıstıgım onlarca kelime..
çıkmalarını yaşamalarını ölümsüzleşmelerini engellediğim için kendime düşman eden;
bi yıgın düşünce bi yıgın cümle..
öyle cok istiyorum ki konusmak, haykırmak ...
gelsinler sana söylesinler herşei ama..
diyorum ya düşman ediyorlar beni kendime..
konuşamıyorum..
yazamıyorum..
belki de cıkmak istemeyen onlar, çıkartmayan ben değilim.
bu da avuntum işte..
özgürlüğü kendi cümlelerime bile yaşatamazken hücrelerime nasıl yaşatacagım ki?
seni seviyorum ve beni bırakmayla sınırlı 2 küçük cümlede sınırda kalmak ne acı !
oysa onlarca yargı biriktiriyorum sana,
seni her koklayısımda...
seni neden seviyorumların cevapları mesela!...
ya da neden bırakma diye uyanışlarımın gecenin bir yarısı ;
yanındayken ya da değilken...
ve her bir sözümde sana bir an , bir saniye daha yakın olabilmek mi tüm derdim...
ya da derdi yapan, özgürlüğüme kilit vuran da mı benim!
ölümsüzleştiremediğim bedenim her gece uykusuz seni ararken,
beni bırakmayla mı sınırlı tüm sevgim!?
ya da hiç birşeyi anlatamayacak kadar çaresiz mi benim sözcüklerim!!..

yine de hiçbirşeyi anlatmayacaksa da ;
Seni delice, çılgınca ; S-e-v-i-y-o-r b-u y-ü-r-e-ğ-i-m...