Suskun Hesaplaşma

Tanımıştım birini bir zamanlar delice
Sevdim mi severim diyordu ben ölümüne
Büyük lokma ye büyük konuşma derdim
Çıkınca birden bunca yıl sonra karşıma
Aklına geldi ki yaşıyordu 'ölmemişti' daha...!

Al al oldu yanağı ve hayli şaşırdı
Utandı kızardı! Demek unutmamıştı
Gözleri buğulandı döndü denize
Uzattı elini bana ; _ 'Merhaba'. Dedi sessizce...!
_Pardon! dedim birine benzettiniz herhalde...!

Uğrunda öldüğüm işte bu gözlerdi
Unutmuş olsam ağlarmıyım hiç? der gibiydi
O gül gamzeleri ıslanmıştı kan rengi
Eskimiş yıpranmıştı pamucak teni
Evlenmiş olmalı ki: saklıyor sol elini...!

Düşündüm uzunca gözlerine bakarak
Kimsenin suçu yok bazen gitmelerde
Hangimiz hata yapmıyoruz ki hangimiz
Hiç konuşmadan hasbıhal edebiliyoruz
Demek Yalan bir şey değilmiş...!