Suskun Ülkenin Susturulmuş Şehri

Suskun ülkenin susturulmuş şehri.

Dört duvarlar yok!

Dört ilmik örülmüş olan zihin ağları var!

Gardiyan, savcı, hâkim yok!

Din yolunda sömüren şeyhler;

Güç yolunda sömüren ağalar;

Siyasî yolunda sömüren başkanlar, vekiller;

Köy yolunda sömüren ise bağnaz memurlar!!

Dört bir yanında susturulmuş,

Bir şehir düşleyin,

Söylenen, her köle eylemini barındıran,

Cümleye sahip...

Kadim yazgısında yazılmış kara kaderi,

Kader vermiş adını,

Kara taşların başkenti diye anarak.

Suk, Süverek, Sebaberek...

Oysa taşları kara olması gerekirken,

Yürekler, zihinler, hayatlar, adımlar...

Fikirler, serzenişler, dualar, yönetimler...

Birer birer kara rengini barındırmış,

Şehir öyküsünde!..

Dedik ya! 

Suskun ülkenin susturulmuş şehri diye!

Fırat'ın sulamak isterken kaçındığı,

Karacadağın ateş yüklü bulutuyla örttüğü,

Sümerin kargaşa izlerini bıraktığı,

Nemrut'un Öfkesine Karşı dik durduğu,

Bir şehir düşleyin güney'in, doğunun içerisinde...

Yıllara meydan okuyan cesaretine karşı,

Bugünlerin susturulan şehri!

Yahut, susturulmaya mecbur bırakılan yüzü...