Suskunlar Mekanı,efendisi Kırmızı

I.

soğuyan tende mahrem
inmiş yatağından engin bir düş gibi
yandıkça iki kalp arasında
kızıl söğütlere lâl olur rüzgar
işte o an esmesini bilmek lazım
yoksa üşür sevgili

sadra şifa veren kan
hep bir ihtimal yalnızlık imgesi
niyedir bilmem ki
yok mu yerine konacak bir teselli
sanki kanbağının çekilesi kaderi

aşk kapısıyken tasavvuf ehli
destur de
burası suskunlar mekânı
efendisi kırmızı

II..

hâk ile hak arası mahşeri kalabalık
bir bir içinden geçerken
kendi yüzüne bile bakamaz insan
diğerinde arar ihsan
utanç
ki oynaştıkça aşk'la nazenin
işte o an öpmesini bilmek lazım
yoksa küser sevgili

dışımda durmayı öğreniyor içimde ki sen
içimde gitmeyi heceliyor dışımda ki ben
alevle kaplı bir feryat doğuyor
ateş
biraz sabahtır biraz intihar
kalp hakikati arar

aşk kapısıyken tasavvuf ehli
destur de
burası bekleyenler mekânı
dervişi kırmızı

III...

sessizliğin rahminde büyüyen ayrılık
kendi çığlığında okuyor duasını
peşindeyiz bilmediğimiz bir tutsaklığın
ben kendimi tanıyamazken
nasıl tanır başkaları
başkalarını
işte o an ölmek lazım
yoksa ölmez sevgili

yanmış bir gövde
yanlış bir dal sarkıtıyor yaprakları nar ağacına
kapı önlerinde çatlatılan
bin parça tane küfür yayılıyor
zemzem dile bahane
içimde çok tanrısı olan sevdaya
suskırmızı yakarıyor

aşk kapısıyken tasavvuf ehli
destur de
burası ölenler mekanı
.
.
.
sahi...burada senin işin ne...

alicengizoyunu
(...ve mürekkebinden damlayanla adımı kazıdığın damarlarına,ben yakışırım...kırmızı değil...)