Suslarla Vurdum Arsız Dilimi

birden
deniz kıpırdadı yüzünde
dalgandı yine yüreğim
âşığım
suçlu olan ay
nasıl düşer öyle kirpiklerine?

uygun adım
tutulup ahestenin ahkâmına
çekiliyorum kumsalımdan
medcezirli ellerini tutmak isterken
aşkın tüm çekimlerini uyguluyorum
isminle kutsanan yüreğime
sevdim
seviyorum
seveceğim

ama!
kezlerce düşürüp konuşmanın tetiğini
suslarla vurdum arsız dilimi
her gece gizliden
arşınlayıp gülüş tutmuş yüzünü
bunu kendime bile söylemeyeceğim
tümden var olmayı dilemiyorum çünkü
gelecekde de yok oluşun sandığı kilitli
sadece bunu biliyorum
saklayıp öpücük kokulu dudaklarına
bütün bilmediklerimi

senli
herhangi bir çağrışımlarım olmamalı
acının şekilleniş anlarına düz bakmalıyım
belirsizliğin ürkünç yalnızlık odalarında

sevmek
bir hiçlik savaşında yetke paylaşımı
göreceli gelecek mübadelesi
aşk ve acı ikilemi
yeni´yi anlara yaymak için
ölçüp mut uzaklığını
götürme yüzünü yüzümden
bunu sen bilmesen de
ardılımca ardışığım sana ben