Susma

Sustun...
Sustum...
Sustuk.

Nereye kadar ?
Bu susuşun kime ne faydası var ?
Izdırap içinde bak şimdi anılar
Biliyorum...
Geri gelmez artık , kaybolan yıllar.
Ve yine biliyorum...
Bizim değil yarınlar
Ağlıyor ikimize...
Unutulan hatıralar.

Susma...
Konuş ey hırçın bakışlım
Sen sustukca ben cehennemi yaşadım
Sustum...
Kelimeler biriktirdim içerimde...
Sana söyleyemediğim
Sen susutukca bende susutum
Söyleyemediklerimi içerimde tuttum

Kafiyeli , kafiyesiz şiirler yazdım
Beyaz güvercinlerin kanadına taktım
Olurya belki sana ulaştırırlar
Susukunkuğumu sana anlatırlar

Susma...
Konuş...
Bağır , çağır...
Hatalarımı yüzüme haykır
Sebep sensin de bu suskunluğa
Sözlerini hançer hançer yüreğime batır

Konuş artık...
Ver beni bana...
Al seni benden
Bitir bu ızdırabımı
Konuş...
Beni huzura kavuştur.