Susma Yetkisi

/Sana karşı değilim.
Çünkü sen karşımdasın.
Karşılığımsın/


Susmanın verdiği yetkiyle, terk ediyorum yüreğimi.
Senin verdiğin izinle de, kısıtlıyorum sözlerimi.
Belkiler kalıyor hayatımda, acabalar ve keşkeler.
Her şey bedenimde etkili, belki desem de...
Kim dayanabilir ki, o kan revan içindeki sevgililere.

Yarım yamalak kaldı, üzerimde teninin kokusu.
Bedenim sensiz eksik kaldı, burnum kokuna hasret kaldı.
Yetim gibi, öksüz gibi, her şeyimle bir garip mecnun oldum.
Leyla Leyla diye çöllere vurdum kendimi.
Nafile aşklar yaşadım, hep eksildim.
Her gidenin ardından su dökmek yerine,
Bedenimdeki eksilen benleri gördüm.
Bir bir eksildiler, bir bir yok oldular, bir bir yoksun oldum.

Belki kelimesi bile yeterli olamadı, umut beslememe.
Yetersiz kaldı, eksilmeme engel olamadılar.
İçimden fırtına yerine, senler koparken,
Hiçbir şey düşünmedim, sen işledin yüreğime.
Tek tek işlendin, narin, eksik, zayıf kalbime.
Amalar başladı o an.

Susmalar yetki vermişti bile,
Terk etmeliydim yüreğimi, kalpteki seni.
Eksilmeliydim birer birer, bitmeliydim.
İşte emir verdiler bile.
Gitmeliyim, terk etmeliyim, yüreğimi ve seni.

Yorgun kaldım, yoksun kaldım,
Yine gittim ve yitirdim.
Bittim, bitirildim.
Sustum, susturuldum.
Ardımdan ağıtlar yakıldı.
İsmim gibiydim,
Silindim, gittim....