Susmak
Zorlamiyorum artik kendimi.
Akilli olmasam da olurmus aslinda.
Birsey fark etmiyormus.
Gordum anladim.
Ne dusundugumu unuttugumu soylemekten korkardim.
Korkmuyorum artik delirdim belki de.
Konusmaktan baska bi care olmali.
Olmali ki kurtulayim bu durumdan.
Gidebilim arkamda birakarak herseyi.
Terk edebilim su bana konus diyen,
ama konusunca dinlemeyen dunyayi.
Sessizligi dinlemek icin.
Sessizlik olmak icin.
Belki de haykirmak icin.
Ey insanlar su durumum sizin secimleriniz yuzunden.
Bana yasattiklariniz yuzunden.
Butun o icime attiklarim yuzunden!
Ve nefret ediyorum sizden..
ne yaparsa insan kendine yapar derler ama bu şiirdeki gibi bazen insanı yanlışa toplumda götürüyor. tebrikler. güzel tespitlerdi
Tam benlik bir siir olmus :) yüreginize saglik ...
Siir olarak guzel ve basarili, durumsal olarak umutsuzluk olsada yasama dair gostergeleri iceriyor kutluyorum
Sevda var olurdu sonsuza dek, nefret olmasa...
çok başarılı bir şiir.. tam olarak verilmek istenen duyguya doydum diyebilirim tebrik ve saygılarımla..👍👍👍👍👍