Sus/mak/ça

Aşkın ayrılık aracılığıyla yaptığı kalp yoklamalarında yitirdim:
Aklımı!
Uçurumun kenarında sallandırdım;
Salıncakta sallandırdığın ruhunun tek bir zerresine dokunamayan ruhumu
Kördüm
Ve gördüm sonunda beni itişlerini en aşağılara;
Ama
Uçurumdan değil
Kördüğüm olmuş iplerle oynanan aşk oyunlarına!
Sonra yazdım alnımın ortasına
Aklın noksan olduğu zamanlarda.
Hayır! Alın yazısı değil
Sözcüklerimden çalınmış harflerim denk düştü ikimizin nazarına.
-Düş/tü-
Ardından düşürdü beni eksik yaşanmış bir yazgının tam ortasına!
Eksik ve yanlış yazılara...

(Akıl ve kalp kaleme düşünce kaldıramaz oluyorum yazdıklarımı..Ve bazen saçmalamakta güzel!)