Sustuğunda Duyulur Şiirin Nefesi

kim mi duyar titreyen nefesini
bir ben duyarım, bir de kumlar,
bir de duvarlar
bir de melekler

sustuğunda duyarsın toprağı,
göğü, şiirlerin soluğunu
bir de kendini
bir de beni
bir de kalbini
bir de kalbimi...

sevenin gözünden uyku akar
bir de çocuğunu bekleyen babanın
bir de devam eden yolların
bir de akan nehirlerin
bir de ikimizin


tenine gizlediği kırılmış kalbinde
bir bıçak,
bir de gül vardır
bir de ay'ın şavkı
bir de bir şarkı

her çık gel dediğinde
birden ayışığıyla dolar yüzün
birden gözlerin ateşböceğidir
birden yanar söner kalbin



27.1. 2012

Solıngen



yollara eğilip fısıldasan nerde diye
bir istek şarkı yollar rüzgarlar senden ona
bir de ona adadığın gözyaşını hatırlatır yağmurlar
bir de sessiz kalkıp adını kalbine yazdığını her gece yarısını...
''Sustuğunda Duyulur Şiirin Nefesi''