Sustum...

Sustum
Bazen öyle iyi geliyor'ki
Kendime susmak.
İçime dolduruyorum
Aşkı
Sevgiyi
Ve hasreti
Alabildiğince.
Düşler kuruyorum rengarenk
İçinde umut dolu
Işık dolu
Sığmıyor
Almıyor bardağımın ince beli
Üzerinden yudumluyorum
Kızıla çaldığım badeyi
Biraz buruk
Biraz mayhoş .

Sustum
Tükenmeden
Tüketmeden sevgileri içimde
Gölgeme yaslandım
Tınısında ince telin
O çaldı ben dinledim
Türküler taktım her bir yıldıza
Kırık dökük ezgilerden
Ayın boynuna doladım hüzünleri
Ne içimin yangını dindi
Nede yüreğimdeki sızı
Üşüdüm
Sabahın seherinde.

Sustum
Ne toprağa kök salmış
Bir ağaçta
Nede eski bir tahta masada
Adım yoktu
Sustum
Ne kokusunu alabildim
Gecenin gölgesinde
Nede çiy tanesiyle ıslanmış
Tenine dokunabildim
Sevginin.

Sustum
Yetim kalıyor gözlerim bazen
Seçemiyorum
Sonsuzluğun bulanık rengini
Bir güvercin çırpınıyor penceremde
Kanadı kırık
Sahibi yok
Adresi yok
Kan sızıyor gönül kafesimden
İçim acıyor gülüm
İçim acıyor
Ya güze dönerse zaman...


Tufan