Sustum

sustum,
ne dil bilmezliğimden...
ne de korkaklığımdan.
sustum öylece...
bazen,
bir çocuğun masum bakışından,
bazen de bir kadının mazlumluğundan.
öyle,
beylik laflar etmedim hiç,
asalet masalet.
iki köylünün çocuğuyum ben, sıradan.

sustum,
içimde gayzerler kaynarken fokur fokur
ve kah,
damarlarım yanarken cayır cayır.
yüreğim,
serin sulara hasret,
kor bir demir parçasına dönmüşken.
sessiz,
kimsesiz uzak bir köşede,
kimseye görünmeden, bilinmeden
garip bir adam gibi, sıradan.

sustum,
ne varsa aşka dair bildiğim,
yasak ve haramdı.
yüreğime gömdüm her şeyi,
vefa....
vuslat her ne varsa...
bekledim öylece,
kaderine razı,
sonunu,
bilinmezleri kabul eden,
boynu kıldan ince bir adam gibi, sıradan.