Sustum

Ne varki bir başka şehirde unutturamadı seni bana,
Oysa kaçtım senden,
Uzaklara,
Çok uzaklara gittim.
Ama hayalin yine sürüklendi arkamdan,
Gölgem gibi peşimde oldun hep.

//Sustum!
Ben hep sustum,
Konuşan sen,
Susan ben oldum.
Çünkü biliyordum konuşmamalıydım,
Konuşursam eğer;
Acıtırdım,
Kırardım seni.
Tüm suçları sana yükler,bencil olurdum çünkü.
Konuşsam belki rahatlardım ama yinede sustum.
Korktum seni üzmekten,
Bu yüzden sustum!

Ağlamadım!
Biliyordum ağlasam yine üzülecektin,
Kıyamazdım sana.
Ama artık,
Kendimi üzmekten yoruldum.
Soruyorum şimdi sana,

Bu fedakarlık çok değil mi sana ?