Sustum! Acılarımı Yalnızlığıma Kustum!

Mevsimsiz kalan yağmurlar gibi..
Geç hatırlanmış bir rüyaydı senli duygular..
İmkansızlıkların içinde boğulan denizlerin dibinde
Yüreğimin dalgınlığına dalgıçlık yapıp aradığım umutlar
Kumların arasında toz duman olmuş sanki..

Bu şarkıyı bana kim söyletti şimdi
Kim hatırlattı yine sesi susmayan acılarımı
Acılarla büyüttüğüm anılarımı
Yokluğunla kanattığım sancılarımı
Bak şimdi gel de içme hadi..kolay mı!!

Bırak şimdi ellerimi senli sevdaların gölgesinde kanayan
Gülümseyişlerimi beni unuttuğun yerlerde ara
Bulursun..mutlak bulursun mutluluklarımın cesetlerini
Karamsarlıklarımın elektrikleri ne zamandır kesik..serseri
Sen yoksun o zamandan beri,anladın mı beni!

Alışkın değilim zaten hayatın derinliğine mutluluklarla dalmaya
Sevdiklerimden sevgilerimin karşılığını almaya
Ben alıştım türk filmlerinden gülümseyişler çalmaya
Alıştım kedimle baş başa kalmaya!
Dertlerimi yüreğimin denizine salmaya!!

Başka türlüsü şaşırtır artık beni..
Her şey yolunda gitti mi
Kendimden şüphe ederim yani
Mutlaka mutfağımda acı olmalı hani..
Yoksa daha fazlası gelecektir..küfür gibi!!

Bu gün umutlanmaya umutsuzum
Gecenin köründe umutlu yada mutlu birkaç cümle
Söyletemiyorum şu kaleme!
Kime ne!sana ne!
Bana ne!gerek.. soran var mı biri söylese!

Yalnızlığım fazla yalnız ya bugün!
Veryansın ediyorum! sözcükler kördüğüm!
İsyanımı yüreğimin aynasında gördüğüm!
Yalan değil!sevinçlerimi sevince gömdüğüm!
Yalnızlık daha sadakatli..yalnız geçecekse de ömrüm!
(B.B)