Sustun Ve Kirlendi Beyaz

Sustun uzun ovalara uzandı gözlerim
Esmer tenli kuşlar hüznüme kondu
Sustun sözcüklerimi kesti kör bıçaklar
En ıslatanı yağdı yağmurların

Vaktini geçirdim çok sevdiğim eriğin üzümün
En yanık türküler beni seçti radyoda
Sustun çığlıklarını duydum Afrikalı çocukların
Mavisini yitirmiş deniz oldum
Rüzgarını yitirmiş dağ

Sustun yarama tuzlu sular yürüdü
Nisanıma sert şubatlar yürüdü
Hayırsız çıktı bindiğim bütün gemiler
Yalnızlık limanlarında unuttu beni

Sustun ve kirlendi beyaz