Susturmalı Hava

sırtını dönüp gitti
ellerinde bayram sabahı bir çocuk
güzeller güzeli hava
güzeller güzeli fakirlik
beyazdı oysa boyu uzamış söğütlerin dansı
soğuk bir dairede
rengi dar ağacına kaçan gelinlik

alnının terini kırklı ateşlerden çalan bir hava bu
gökyüzünün bütün yıldızlarını azarlayan
ve boğazına mısralar ekleyip kuduran
eli sopalı bir hava bu

mayıs ekmeğini baharlardan düşüren martıya
serin salıncaklara
atlı karıncalara
kurulu oyuncaklar bulup kaybettirmiş
susturmalı bir hava bu

bir türlü girişi bulamıyor sakıncalı olmaktan korkuyorsun
ben seni gülerken gördüm
gülerken gördüm
inan bana kimseye demem
aynı izle süpürüyorum bulvarların tozunu
inanmıyorsan sarıl boynuma hemen

taşların kaçını sayabilirsin bu kasvetli odada
kaç yamalı gülüş saplanır kalbine sırma
mezarlardan korkuyorsan etme işaret
edersen de parmaklarını ısırmayı unutma

sancılarını öpen uzun yaşar dudağında
kıl payı esner ve gelmez ölüm
şimdi güneşi örüyor leylekler damlarımıza
yağmurlar bir günlük bile değil
sen yine de gülümse sırma
ve
şemsiyeni kapatmayı unutma.