Susuşun Dili

Yolların kesiştiği yerde durdum

Her kelime bir hançer gibi saplanıyor boğazıma

Suskunluğum, dilsiz çığlıklardan ibaret

Anlıyor musun?

Gökyüzünü avuçlarıma aldım bir gece

Yıldızları saydım birer birer

Her biri senin bakışların kadar uzak

Her biri benim yalnızlığım kadar yakın

Zaman, iki nefes arasında sıkışmış

Ne ileri gidebiliyor, ne geri

Akrep ve yelkovan birbirine dolanmış

Ben bu çemberin dışında kalakalmışım

Şehrin uğultusu içinde kaybolan sesim

Kalabalıklar arasında yitirdiğim benliğim

Artık ne bir şairin mürekkebi yeter anlatmaya

Ne bir ressamın fırçası çizebilir bu duyguyu

Yağmurla gelen kokunu özlüyorum

Her damlada seni arıyor parmaklarım

Islak kaldırımlarda yankılanan adımların

Kulağımda bir şarkı gibi tekrarlanıyor

Belki bir gün, belki hiçbir zaman

Bu suskunluğun dili çözülecek

Ve ben, yeniden hayata dönecek

Ruhum, bedenimle barışacak