Susuyorsam

Yalnızlıkta öğrendim ben affı.
Hayatını bıraktığım gibi,
Seni yüreğimde de özgür bıraktım.
Her gün çoğalıyorsa
İçimde kopyaların
Sevdam ağır geliyorsa
Tek kalpte taşımaya
Ağlamam bundandır
...
Bu günüm dünde kaldı
Yarınımda dünler olacak
Her gün güneş doğsa da
Sevdama sıcaklığı vurmayacak
Kederim bundandır
...
Şimdi susuyorsam.
Sevda ağlıyorsa
Başımda yalnızlığa
Aşkımın büyüklüğündendir.
Korkudan değil meleğim.
Kaç yarın yaşayacağı bilinmez
Hasta bir bedende
Bin çığlık boğuyorsam
İtiraf etmeyişim bundandır
...
Korkum alıştığın benliğimden.
Bir anda kopacak olmamdandır.
Son baharı yaşayan ömrümle
Senden kaçıyorsam.
Bir üflemede solacak
Bir mum alazıyken.
Delice sevip.
Bencillik etmeyişim bundandır
...
Korkmadım ne sevmekten, ne sevilmekten.
Korkum alıştığın tenimden bir anda göçmekten.
Duymak istediğin bir af tümcesiyse.
_Beni affet meleğim.
Bu hayat oyununu yalnız oynamanı istemedim.
Seni ayrılıkta yalnız bıraktıysam.
Affet beni!!!
Sebebim bundandır
...
Ömür dalımdan düştü.
Kırılgan ve kuru
Yeşilim kahve tonlara dönük
İçimdeki tek yeşili sana sakladım.
Ölüme paralel bir yol çizerken
Aşkında bir rol istemeyişim.

BUNDANDIR...

25.12.08