Susuyorum

Derin bir uykunun sabahında
Ben yoksam yanında
Sarılıyorsan yalnızlığa
Titriyorsa bedenin
Bakıpta göremiyorsan
Çaresizlik içindeyse gözlerin
Susuyorum.


Sonbaharı kaderidir
Papatyanın tel tel dökülmek.
Mevsimleri yaşamadan terk etmek.
Yarınlara ulaşamayan
Çırpınan duygular peşinde
Bakarak susuyorum.

Çilekeş olmuş zamanın ardından
Gülümsüyorsan
Bana geliyorsan koşarak
Ben sadece ve sadece
Susuyorum...


Bir çiğ gibi
Bir yanardağ gibi
Eriyor ve yok oluyoruz.

Hüzünler ensemde
Her yanımda örülmüş yanlızlık duvarı
Acılar volkan oluyor,
Oysa ben ne aşklar gördüm kaldırımlarda
Bakışlar sevişmeler sınırsızdı.
Ağlayan bir çocuk vardı baharlarda
Ve ben susuyorum...

Yırtılmış bir yastıkta uyumak
Soğuk odada yaşamak
Sıcaklığınla...
Çatlamış ellerimle
Tenine dokunmak
Seni yaşamak isterdim oysa ben,
Susuyorum...

Sarılmış duygularım dört duvar arasında
Sıkışmış hayallerim
Yarım kaldı yaşanacaklar
Susuyorum...

Yüreğimde kurşun yarası
Kırmızıya boyanmış bir gece
Sabahlarım sensiz şimdi
Her şiir her mısram sensin
Dört duvarımsın
Başlamayan yarınlarımsın
Gizlenen sabahımsın
Ve ben
Düşlerken susuyorum..

Maviler siyah oluyor
Soframda yalnızlığın tadı...
Demleniyor yüreğimde sancılar...

Her şeye dayandı bu gözler
Mutluluklar hüzünleri kovalar
Maviler şarap kızılına boyanmış geceyi
Geceler çileyi,
Çileler yaşamın sırtında ağırlaşan bedenler...
Her şeye dayandı da yüreğim
Sensizliğe dayanamadı
Ve ben susuyorum.

Rüzgârlarla savrulan bu defa
Yapraklar değildi.
Düşüncelerim yıkılan
Duvarlarımdı.
Savrulan duygularımdı
Ve ben susuyorum.


Kuruyan dudağımdaki
susmalarım,
Yeşermeyen yarınlar için
Tırmanışlarım mutluluğa
Asılı kalmak içindi.
Kelimeler çıplak kalıyorsa
Susuşum //SENDENDİR// bilesin.
Ve ben susuyorum.


28.02.2010 İst.