Susuyorum

bir şiirim vardı, okuyacaktım sana sustum...
şen şakrak günlerini yaşarken,
ben her dakika kan kustum,
yüreğimi verdim ellerine,
bir kırlangıcın kanatlarına konup uçtun...
giderken, "seni seviyorum" diyecektim, sustum...
ağıza alınmayacak kadar çok sevdim seni,
her kahkahana teşekkür ettim,
mutluyken hiç bitmeyecek sanırsın.
gökyüzü o kadarda mavi değildir aslında.
her rüyanın sonu bir güneş değil mi ?
sensiz geçen günlerim, cehenneme eş değil mi ?
cennetim ol diyecektim, sustum...

bir şiirim vardı, okuyacaktım sana sustum...
rüyalarım ceplerimde gündüzlere yürüdüm,
sevdiğim en güzel şarkıları mırıldandım rüzgarla,
susarak büyüttüm düşlerimi sana,
hiç duymadın,
hiç görmedin,
ve hiçbir zaman senin olmadı...
sadece bil istedim, ahengi hiç kaybolmadı kalbimin,
en güzel şiirimi yazdım sana,
okuyacaktım sustum...

bir şiirim vardı, okuyacaktım sana sustum...
susmalara hapsettim kendimi,
konuşursam can yakacaktım,
konuşmazsam "canım" yanacaktı...
gecenin arefesindeyim, haykıra haykıra susuyorum.
yüreğim titriyor, belki biraz üşüyorum,
yok hayır ağlamıyorum,
sadece hıçkıra hıçkıra susuyorum...
bu gün bir başka özlüyorum seni sevgili, bir başka...

yüreğimden,
yüreğine...
30-09-2012