Süt Kokusu

Yağmurla karışık kar ısıtıyor içimi
Bense bacaları bizimkinden farklı evin
Tek göz odasında
Hasretle üşüyen kâbuslar görüyorum

Cam diplerinden kalma buğularla
İsli perdelerin el emeği, beyin nuru
Dantel uçlarında buharlaşıyorum.

Gündüzüme geceme
Ve dahi tüm hecelerime
Kelime olmamış cümleler kuruyorum

Hayat sahnemdeki dekorlardan
Henüz demleyemediğim çayımdan
Altlarında leğen kıvamı tabaklarından
Fasıllı sessiz sohbetler işitiyorum

Adadaki yalımızı beyaz mermeriyle
Dalında kuşların dans ettiği eriğiyle
Suya yazı yazabilen balkondaki gölgesiyle
O ihtiyar maziyi şimdi hatırlıyorum

Bir sandal sefasıydı sağ cebimde İstanbul
Küreğimin ucunda umut dolu şekerler
Rıhtımında kaşının, sözü biter giderler
Ben o maviliklere yeşilce bakıyorum

Uğrumda solar dünya ben bir hilâlim
Göklere gönderilmiş parıldar hep cemalim
Ayyaşların şişesi, şeyhlerin güneşiyim.
Ben bu şehirde ölen bir annenin sesiyim.