Şuursuz

pezevenk kiralamış gözlerimi kör bir tanrıya
şeytanın muhafızları tutamamış dipsiz ateş kuyularında
buz tutan iliklerimden telli çalgılar yapılmış
karanlık üflenmiş kutsal bir kitabın sayfa ayıracına
fahişe gözlerim artık bana ait değil
gelen seslerin sahibi melankolik bir it değil
servis edilmiş renklerim oburluk abidesine
ışığa aç bir nezarethanedeyim şu sıralarda
cellatlara emanet ruhum şuursuz isyanlarda..