Şuursuz Kaçışlar

duruyorsun pencere kenarında.
gözün uzaklara bakıyor,
yüreğin çok daha uzaklara.
biliyorum, anlıyorum; bekliyorsun.
kulağımda her zamanki türkü,
dudağımda aynı titrek suskunluk,
geçiyorum arkandan;
bir yanım sana dönük,
bir yanım da kendime,
bir yanım allaha.
istiyorum aslında,
çok istiyorum yanına yaklaşmayı,
sol elini alıp yüreğime bastırmayı
gerçekliğimi duy diye,
kulağına eğilip sevdayı fısıldamayı...
ne yüzün dönüyor bana
ne de allah görüp halimi
meğlediyor nefesimi kutsamaya.
geçip gitdiyorum arkandan,
susup gidiyorum.
her yanım kendime dönük
koridorun sonundan dönerken kaderime;
son kez bakıyorum
son umut zerresiyle;
yoksun pencere kenarında...
tekrar kendime dönerken
boşluğa düşüyorum,
ben de yokum artık yaşamın kıyısında.
çaresiz Allah'a dönüyorum her yanımı
şuursuz kaçışlarda...