Şuursuz Şizofreni

kimse yokken müziğe aşık olduk kendi içimizde
şiirler yazdık bilinmeyene
ve intihara zorladık kelimeleri
katil sıfatına uyduk hiç yokken
yarım kaldık suçlarımıza ve tamamlanmayı bekledik
kurgularımız yanılgılarımızla ilişkideyken
aralarındaki soğuklukta donup kaldı kanımız
her gün biraz daha öldük birbirimize
hücum etti karanlık göbek bağımıza
sen dışıma vurdun kendini
ben ise içimde mezarsız asıldım
yarım kaldık yine güneşe, bağıramadık
suskun kaldım ben, sen hiç susmadın
yine de kimse duymadı
ne beni ne de seni
şuursuz kimliğimize daldık
ya sen olmamalıydın ya ben yok olmalıydım
beceremedik ve devam etti
ikimiz de yarım kaldık...
yalnız kaldık...
-şuursuz şizofreni-