Şuursuz Vakitler

Üstünden çok zaman geçti kalbimin 
Kaidesi bozuldu tüm hayallerin 
Ve kalbimin çarkı dönmez oldu 
Artık sensiz... 
. . . 
Ben bulamadım kalbimin nüshasını 
Hiç bir yerde... 
Varsa eğer eşi benzeri sevgimin 
Beni saf bir nefrete bulaştır içinde. 
Ve kuklalar arasında kalmışken sevgin 
Karmakarışık duygulardan ayırmak 
Zor ise artık beni; 
Bırak kalsın herşey yerliyerinde... 
. . . 
Belki bir gün 
Çözülür kördüğümler, 
Sevginin tohumları yeşerirken 
Tüm kuytularında... 
. . . 
Ve artık her geçen gün gözlerin 
Bir ışık demeti gibi 
Aydınlatır gecelerimi. 
. . . 
Ne yaptığımı bilmediğim 
Şuursuz vakitlerimin içinde, 
Zemheri ayazlarımın ortasında 
Yaktığın ateş tutar içimi...