Süveyda

Akrebim zehirliyor zamanı
Tarifsiz bir yenilgi kanımda
Adem'den kalma...
Ve ben bütün bilyelerimi
Gözlerine ütülmüşüm...

Tende akrep
Ağzın zehir
Ağzın bir ihtilal
Süveyda
Kendi şiirini kazıyor üstelik kağıda
Ağzın cehennem
Ki cehenneme dair bilindik tek tasvir
Tanrı'nın müsveddeleri yakacağı soba

Zamanda taze bir iz bırakmak için bu çaba
Oysa adın tenimdeki kabuğu taze tek yara
Mavi gülüşlerini öptüğüm kadın
Kalpte kalan kirdir Süveyda...

Ağzın muamma
Delirten bir acıyla ne yapılabilir
Şiir yazılabilir mesela
Belki doğurabilir bir kadın
Bir akrep ısırabilir bir çocuğu ağzından
Bir böbrek taşı düşürebilir adam
Delirten bir acıyla ne yapılabilir...

Sen ağzımdan öp!
Annem bir çocuk doğursun!
Akrep böbrek taşı düşürsün!