Su/Yar

Ben geldim can evim
Aziz yarim
Sevgilim
Ben geldim


Göm gözlerine gözlerimi
Ben ki cehennemler doğuran bakışlarında söndürmeliyim bu nehri
Dağlarımın sırtına yasla başını
Yayla gecelerinden kalma çay kokulu sesin
Gezinirken hücrelerimde
Saçların koşturur avuçlarımda kısraklar gibi
Dört nala yüreğimin tozunda toprağında bayram sevinci


Sevgilim
Ben geldim
Gurbetin tozunu sattım savruk bir rüzgara
Bir kavi vuslat ile huzurundayım
Kabul buyur
Ruhumun çöllerini sereyim ayaklarına
Yahut izin ver
Dolayım yüreğinin caddelerine sokaklarına


İzin ver nefesinin raylarında yol alsın gönlümün trenleri
Katar katar taşınayım sana
Sesin ki huzurun tekkesi
İkliminde kavrulmak olsun benim yaşamamın dengesi
Başımda yarlığının takkesi
Bir şeyler söyle konuş ne olur susma
Benliğimin yegane busesi


Bir su kabağının çekirdekleri olur mu aşkın tesellisi
Olur muş
Sende su büyüsü
Bende dağların sevdası
Avuçlarımda şimdi üşümüşlüğü
Öptüm ve koydum başıma
Ki bilsin ne denli sevildiğini


Marakasları kıskandıryor onun ritmik sesi
Nasıl kıskandırmasın ki
Gelişi aşk
Duruşu aşk
Kokuşu sevda şimdi


Az şey midir
Bir su kabağında aşkın tesellisi
Sırmalar kuşanmış endamında,
Sarının yeşilin dengesi.
Ellerimde küçük bedeni
Çok yol almış bir mültecinin
Vuslat demidir şimdi.


O ki çok sevgilinin hediyesi
O ki çok sevmiş birinin mülki şahanesi
Hasretimin tek vuslat yanı
Özlemenin ateşlerinin sus demi
Ensesinde dudaklarının koru
Söndürür bende ki tüm ırmakları.


/ Gözlerim çok çağlayanlar doğurdu ,çok sular yaktım yokluğunda. Sanıyorum ki seni sevmek sevmelerin en meşakkatlisi yine de etmiyorum ah,
canın sağolsun can evim, su gibi aziz olasın aziz yarim . /


Algın / 2010